Solgi no.1
Location: Iran | Kermanshah
Function: Residential
Type: Villa
Area: 700 m2
Year: 2017
Status: Design
Architect: PRAGMATICA STUDIO DESIGN | Mohammadreza Mohebali
Design Team: Nazanin Sharif, Zahra Jahani, Pouoeh Nasri, Shahin Makuie
Structure Consultant: Afshin Ghaemi
Mechanical Consultant: Hamed Delavari
Solgi no.1
Location: Iran | Kermanshah
Function: Residential
Type: Villa
Area: 700 m2
Year: 2017
Status: Design
Architect: PRAGMATICA STUDIO DESIGN | Mohammadreza Mohebali
Design Team: Nazanin Sharif, Zahra Jahani, Pouoeh Nasri, Shahin Makuie
Structure Consultant: Afshin Ghaemi
Mechanical Consultant: Hamed Delavari
This project was designed as a weekend home for a family consisting of three couples—two brothers and a sister along with their spouses. Privacy from the surrounding environment was one of the most important requests from the client. Naturally, more intimate layers of privacy among the family members themselves were also taken into consideration. The differences among the three couples—their needs, opinions, and tastes—added complexity to the project. Additionally, the client highly prioritized having a garden house with maximum transparency toward the garden and strong visual connections with depth.
Thus, the contradiction between maintaining privacy on multiple levels while maintaining an active connection with the open space and garden became the central theme of the project. Transparency alongside seclusion, integration alongside independence. Concepts such as openness and enclosure, interior and exterior, enabled the creation of diverse spatial experiences. Open spaces were studied and categorized based on scale, their connection to the built mass, privacy, and their position relative to the ground surface—ensuring that the user maintains a visual or physical connection with the open space (garden) at any given moment.
By following an overarching strategy based on the “explosion idea,” each space in the project was transformed into an independent volume. These volumes were then connected via a corridor. The layered arrangement and transparency of the spaces turned the corridors into more than just passageways. The placement of the volumes relative to one another created voids, and in subsequent stages, each open space acquired a unique definition.
The gym and swimming pool were sunk into the ground. It was important that they not feel like basements, so a sunken courtyard (pit garden) was designed alongside them. The pool was positioned and shaped in a way that it would receive sunlight between 11 AM and 3 PM, while also ensuring complete visual privacy.
We considered the central courtyards as the spatial lungs of the project. The western courtyard, adjacent to the kitchen, living room, and reception hall, took on a semi-public character. The eastern courtyard, however, was linked to the bedrooms and connected to the pool’s pit garden, making it somewhat more private.
Related Projects
این پروژه به عنوان خانه‌ی آخر هفته‌ی یک خانواده متشکل از سه زوج تعریف شد؛ دو برادر و یک خواهر به همراه همسرانشان. حریم خصوصی نسبت به پیرامون از مهم‌‌‌ترین خواسته‌های کارفرما بود. بالطبع لایه‌های خصوصی‌تری از حریم شخصی در بین اعضای خانواده نیز مورد توجه قرار گرفت. تفاوت بین این سه زوج، خواسته‌ها، نظرات و سلایقشان کار را پیچیده‌تر می‌کرد. همچنین خانه باغی با حداکثر شفافیت نسبت به باغ و ارتباط بصری با عمق زیاد از اصلی‌ترین خواسته‌های کارفرما به شمار می‌رفت.
بنابراین، تناقض بین داشتن حریم خصوصی در لایه‌های مختلف در عین ارتباط فعال با فضای باز و باغ به عنوان موضوع پروژه مطرح شد. شفافیت در عین محرمیت، یکپارچگی در عین استقلال. مفاهیمی چون باز و بسته بودن و درون و بیرون امکان ایجاد فضاهای متنوع را فراهم می‌کند. بررسی و دسته‌بندی فضاهای باز بر اساس مقیاس، نحوه ارتباط با توده‌ی بنا، حریم و موقعیت نسبت به سطح زمین انجام شد طوری که کاربر در هر لحظه‌ای از حضور در پروژه به شکلی ارتباط بصری یا فیزیکی با فضای باز (باغ) را داشته باشد.
با پیگیری یک استراتژی کلی مبنی بر “ایده‌ی انفجار” هر فضا در پروژه به حجم مستقلی تبدیل شد. سپس از طریق یک راهرو احجام به هم متصل شدند. چیدمان و شفافیت چند لایه‌ی فضاها، راهروهای ارتباطی را به فضایی بیش از فضای حرکتی تبدیل کرد. نوع قرارگیری احجام نسبت به هم، فضاهای خالی به وجود آورد.در پرداخت‌های بعدی هر فضای باز، تعریفی مختص به خود را پیدا کرد.
فضای ورزشی و استخر در زمین فرو رفتند. مهم بود که تبدیل به زیرزمین نشوند. پس یک حیاط (گودال‌باغچه) در کنارشان تعریف شد. استخر به نحوی جانمایی شد و شکل گرفت که در ساعات 11 صبح تا 3 بعد از ظهر آفتاب‌گیر باشد؛ ضمن اینکه هیچ دید مزاحمی نداشته باشد.
حیاط‌های میانی را به عنوان ریه‌های فضایی پروژه دیدیم. حیاط غربی در مجاورت آشپزخانه، نشیمن و سالن پذیرایی تعریفی نیمه عمومی به خود گرفت. حیاط شرقی اما با اتاق‌های خواب مرتبط بود و متصل به گودال باغچه‌ی استخر و کمی خصوصی‌تر.
