Kamalshahr villa
Location: Iran | Karaj | Kamalshahr
Function: Residential
Type: Villa
Area: 600 m2
Year: 2018
Status: Under Construction
Architect: PRAGMATICA STUDIO DESIGN | Mohammadreza Mohebali
Design Team: Farzad Hajsharifi, Nazanin Sharif, Alireza Hosseinipour, Somayeh Ahmadzadeh
Structure Consultant: Afshin Ghaemi
Mechanical Consultant: Farnoud Ayeendar
Construction: Farid Javaheri
Construction Supervisor: Mohammadreza Mohebali
Kamalshahr villa
Location: Iran | Karaj | Kamalshahr
Function: Residential
Type: Villa
Area: 600 m2
Year: 2018
Status: Under Construction
Architect: PRAGMATICA STUDIO DESIGN | Mohammadreza Mohebali
Design Team: Farzad Hajsharifi, Nazanin Sharif, Alireza Hosseinipour, Somayeh Ahmadzadeh
Structure Consultant: Afshin Ghaemi
Mechanical Consultant: Farnoud Ayeendar
Construction: Farid Javaheri
Construction Supervisor: Mohammadreza Mohebali
The Kamalshahr Villa project was conceived as a weekend retreat or, in other words, a second home for a family residing in Tehran. Accordingly, the main focus of the project was to identify and define qualities that are often absent or neglected in the conventional and typical lifestyle of apartment living in large cities—qualities such as connection with open space, diversity in spatial sequences, variation in the degree of enclosure of spaces, connection to the sky, interaction with nature, and diversity in geometric forms and shapes that define space. Therefore, the design process of this project was carried out with these qualities in mind.
The villa’s program was defined across three levels: basement, ground floor, and first floor. The layout of the spaces in both the plan and section across these three levels was designed so that multiple voids (atria) were placed in diverse locations throughout the project. As a result, all the main spaces of the project not only benefit from ample natural light but also maintain a direct connection with the sky. The dispersion of voids in different parts of the project further led to the creation of a variety of open and semi-open spaces with varying degrees of enclosure, each possessing its own distinct spatial quality.
Contrary to the conventional definition of housing in urban environments (primary residence), which typically establishes a rigid boundary between apartment units and the surrounding environment, the main design strategy of the Kamalshahr Villa (second home) was to dissolve the boundary between the building and its surroundings.
One of the techniques employed to pursue this strategy was to bring greenery from the surrounding landscape into the interior of the project through the voids, thus creating a direct relationship between nature and the building.
Additionally, by terracing the site at multiple elevations and positioning the pool at a level between the ground floor and basement—below the site’s natural grade—the level of visual exposure from neighboring properties was minimized. Moreover, the basement was connected to the ground floor in such a way that not only was a visual connection established between the pool (located in the basement) and the ground-level yard, but the system of voids and semi-open spaces also extended into the basement.
The formal language chosen for the project was derived from the circle, its segments, and their combinations with straight lines, which created a distinct quality in contrast to the typical right-angled forms of residential apartments in cities.
Thus, the project, beyond its program, hierarchy, and circulation, also through its formal layer, offers a new definition for the concept of a second home by taking a divergent stance from that of the first home.
پروژه‌ی ویلای کمالشهر به عنوان یک ویلای آخر هفته یا به عبارتی خانه‌ی دوم یک خانواده‌ی ساکن تهران تعریف شد. موضوع اصلی پروژه بر همین اساس، شناسایی و تعریف کیفیاتی در نظر گرفته شد که در شکل متعارف و معمول زندگی آپارتمانی در کلان‌شهرها مفقود شده یا مغفول مانده‌اند؛ کیفیاتی نظیر ارتباط با فضای باز، تنوع در سکانس‌های فضایی، تنوع در درجه‌ی محصوریت فضاها، ارتباط با آسمان، ارتباط با طبیعت و تنوع در اشکال و فرم‌های هندسی شکل‌دهنده به فضا. بنابراین فرایند طراحی این پروژه با مورد توجه قرار دادن کیفیات مذکور طی شد.
برنامه‌ی ویلا در سه تراز زیرمین، همکف و طبقه‌‌ی اول تعریف شد. چیدمان فضاها در پلان و مقطع پروژه در این سه طبقه به گونه‌ای انجام گرفت که ویدهای متعدد در موقعیت‌های متنوع در فضاهای مختلف پروژه قرار گیرند. در نتیجه تمام فضاهای اصلی پروژه، علاوه بر نورگیری مناسب، از ارتباط با آسمان نیز برخوردار شدند. پراکندگی ویدها در موقعیت‌های مختلف پروژه همچنین باعث شد فضاهای مختلف باز و نیمه‌باز با درجات محصوریت گوناگونی به وجود آیند که هریک واجد کیفیت متفاوتی از دیگری باشند.
بر خلاف تعریف متعارف مسکن در محیط شهری(خانه‌ی اول) که میان واحدهای آپارتمانی و محیط اطراف یک مرز قاطع وجود دارد، در طراحی ویلای کمالشهر(خانه‌ی دوم)، استراتژی اصلی طراحی، زدودن مرز میان ساختمان و محیط اطراف بود. یکی از تکنیک‌های پیگیری این استراتژی، وارد کردن سبزینگی از محوطه‌‌ی اطراف به درون پروژه از طریق ویدها بود که منجر به برقراری ارتباط بلافصل میان طبیعت با ساختمان شد. به علاوه، با تراس‌بندی محوطه در ترازهای ارتفاعی متعدد و جانمایی استخر در ترازی مابین تراز همکف و زیرزمین و پایین‌تر از تراز محوطه، میزان اشراف همسایگی روی آن به حداقل کاهش یافت. به علاوه، تراز زیرزمین به گونه‌ای به همکف متصل شد که علاوه بر برقراری ارتباط بصری میان استخر(واقع در زیرزمین) و محوطه در تراز همکف، مجموعه‌ی ویدها و فضاهای نیمه‌باز ساختمان نیز به زیرزمین متصل شود.
زبان فرمی انتخاب شده برای پروژه از دایره، قطاع‌های آن و ترکیبات آن با خطوط راست به وجود آمده بود، که نسبت به فرم مرسوم راست‌گوشه(آپارتمان‌های مسکونی در شهرها) کیفیت متفاوتی ایجاد می‌کرد. بنابراین، پروژه نه تنها در سطح برنامه، سلسله مراتب و سیرکولاسیون بلکه در لایه‌ی فرم نیز با موضع‌گیری متفاوت خود در قبال مفهوم خانه‌ی اول، برای مفهوم خانه‌ی دوم تعریف ارائه می‌کند.
